فرشید هَکی (زاده ۱۳۵۳ اراک – درگذشته ۲۵ مهر ۱۳۹۷ تهران) حقوق‌دان، مدرس دانشگاه، اقتصاددان، پژوهشگر، فعال حقوق بشر و فعال محیط زیست ایرانی بود.علاوه بر آن فرشید هکی یک فعال مدنی طرفدار حقوق کودکان کار بود.هکی که خود در رشته‌های اقتصاد و حقوق تحصیل کرده بود؛ ضمن فعالیت سیاسی یک وکیل مدافع و بنیانگذار تشکل سیاسی غیررسمی تحت عنوان پیشتازان عدالت و حقوق ایرانیان بود و در آن تشکل به تبلیغ حقوق بشر می‌پرداخت. او خود را یک کنشگر سیاسی عدالتخواه می‌نامید. او از نامزدهای انتخابات دوره پنجم شورای شهر تهران و مشاور علمی مجله بررسی‌های اقتصادی بود. هکی عضو کمپین محیط زیستی حمایت از زاگرس مهربان (صدای پای آب) و نویسنده کتاب‌هایی در زمینه حقوق بشر بود. جنازه وی در نزدیکی منزل شخصی‌اش در منطقه باغ فیض تهران، درون ماشین آتش گرفته‌اش پیدا شد. مرگ او بازتاب گسترده رسانه‌ای را دربرداشت.برخی از رسانه‌های وابسته به نظام جمهوری اسلامی مرگ وی را خودکشی اعلام کردند. اما نزدیکان و همکارانش از قتل او و سوزاندن جسدش توسط قاتلان پرده برداشتند.محمد مقیمی وکیل وقت خانواده هکی مرگ او را «قتلی مشکوک» خواند.مادرش که معلم مقطع راهنمایی بود در سال ۱۳۶۵ درگذشت. مرگ مادرش ضربه روحی بزرگی به روحیه فرشید زده بود. در سال ۱۳۷۱ دیپلم ریاضی و فیزیک را از دبیرستان امام علی اراک گرفت. هکی بعد از دبیرستان، دوران سربازی را گذراند و برای گذارندن مقطع کارشناسی در رشته اقتصاد وارد دانشگاه مازندران شد. آن‌جا دبیر انجمن اسلامی آن دانشگاه بود و در فعالیت‌های دانشجویی حضور فعال داشت.او با ماریا تقی‌زاده طبرسی ازدواج کرده و آنها یک فرزند دختر با نام «دل‌آرا» دارند که در زمان مرگ هکی پانزده سال داشت.او تحصیلات خود را در مقطع کارشناس ارشد با اخذ مدرک کارشناس ارشد برنامه‌ریزی و تحلیل سیستم‌های اقتصادی و کارشناسی ارشد حقوق بشر با رتبه اول دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران به اتمام رساند. او دارای تجربیات مدیریتی در پروژه‌های اقتصادی، صنعتی و مهندسی در حوزه‌های نفت، گاز، صنایع سنگین، مهندسی مشاوره و شهرسازی بوده و بنیانگذار حزب حق طلبان ایران اسلامی (حزب حقوقی اقتصادی اجتماعی ایران) است. او همچنین بارها در پروژه‌های صنعتی عسلویه مشاور بود.فرشید هکی پژوهش خودش را در زمینه «تأثیر هزینه‌های دولتی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی (مطالعه موردی ایران)» را به عنوان پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی و تحلیل سیستم‌های اقتصادی در سال ۱۳۸۴ ارائه کرد و در سال ۱۳۸۵ کتاب پژوهشی نظریه اقتصاد سیاسی حقوق بشر وی توسط نشر لوح فکر منتشر شد. پژوهش دیگرش تحت عنوان «ارزیابی حقوق اقتصادی اجتماعی بشر در ایران با تأکید بر برنامه‌های توسعه» نیز پایان‌نامه کارشناسی ارشد حقوق بشر او در سال ۱۳۸۷ بود.
