علی چهلتنان شاعری جوان که به گفته یکی از منتقدین شیرازی جسورانه پای در میدان زورآزمایی شعر سپید گذاشته است. سهند چهلتنان با کتاب «آنها در خواب حرف می زنند» نشان داده که در شعر سپید حرف هایی برای گفتن دارد و در این راه پیشینه فرهنگی خانواده و آموختگی موسیقایی به یاری اش آمده است و این توانایی از نگاه شاعرانه، چگونگی استخدام واژه ها و موسیقی درونی اشعارش به خوبی نمایان و مشهود است.وی که دانش آموخته ارشد رشته محیط زیست است در خصوص چگونگی شاعریاش می گوید: «از زمانی که احساس کردم مرز مبهمی بین روز و شب و زمین، آسمان و آب، ماه و دستهای آدم وجود دارد، در پی فهمیدن آن چه را که دوست داشتن و عشق می نامند بر آمدم و در شب زنده داری های مدام دانستم که ماحصل کندن شب چیزی نیست به جز تنهایی».