سید محمدسعید حکیم یا سید محمدسعید طباطبایی حکیم (۱۳۵۴-۱۴۴۳ق) از مراجع تقلید شیعه در عراق. وی نوه دختری سید محسن حکیم، مرجع تقلید شیعیان در قرن چهاردهم قمری، بود. محمدسعید حکیم تحصیلات حوزوی را نزد سید محسن حکیم، حسین حلی و سید ابوالقاسم خویی گذراند و پس از وفات سید ابوالقاسم خویی به مرجعیت رسید. آیت الله حکیم با مجازات مرتد مخالف بود. همچنین در مسئله رؤیت هلال بر آن بود که اگر ماه در یکی از مناطق آسیا، افریقا و اقیانوسیه دیده شود، دیگر مناطق نیز احکام شرعی همان منطقه را خواهند داشت. از نظر حکیم، پیروان ادیان ابراهیمی از نظر فقهی پاک هستند و ازدواج دائم مرد مسلمان با زن اهل کتاب جایز است. حکیم از دوره جوانی، دروس تخصصی حوزه چون فقه و اصول فقه و دیگر دروس مانند اخلاق و تفسیر را تدریس می‌کرد. او آثاری را در موضوع‌هایی چون فقه، اصول، کلام و مسائل اجتماعی نوشته است. در دوران حکومت صدام حسین در عراق، هشت سال به زندان افتاد. دفترهای نمایندگی او در شهرهایی مثل نجف، قم، دمشق و بیروت فعالیت دارند.
