جاناتان سویفت

جاناتان سویفت

جاناتان سویفت، زاده ی 30 نوامبر 1667 و درگذشته ی 19 اکتبر 1745، طنزپرداز، مقاله نویس، رساله نویس سیاسی (ابتدا برای حزب ویگز، و بعدا برای حزب توریز)، شاعر، و روحانی آنگلو-ایرلندی بود که سرکشیش کلیسای جامع سن پاتریک دوبلین شد.سویفت به خاطر آثاری همچون سفرهای گالیور، پیشنهاد فروتنانه، یادداشت هایی به استلا، نامه های دریپیر، نبرد کتاب ها، برهانی بر علیه لغو مسیحیت و حکایت وان به یاد آورده می شود. دانشنامه بریتانیکا از او به عنوان برجسته ترین طنزپرداز نثرنویس به زبان انگلیسی یاد می کند. سویفت در ابتدا تمام آثار خود را تحت نام های مستعاری مثل لموئل گالیور، آیزاک بیکرستف، ام بی دریپیر، و یا به صورت گمنام منتشر کرد.سبک نوشتاری طعنه آمیز و خشک او باعث شده که چنین طنزی به عنوان طنز "سویفتی" شناخته شود.جان راسکین منتقد هنری دوره ویکتوریا از جاناتان سویفت به عنوان یکی از سه شخصیتی در تاریخ نام برد که بیشترین تأثیر را روی او داشتند. همچنین جرج اورول از او به عنوان یکی از نویسندگانی یاد کرد که بیش از همه مورد تحسینش بود، با اینکه تقریبا در مورد هر موضوع اخلاقی و سیاسی با او مخالفت داشت.

کتاب های جاناتان سویفت

سفرهای گالیور


بیشتر بخوانید

نویسندگان بزرگ «کمدی سیاه»

این سبک از کمدی، تلاشی است برای بیرون کشیدن شوخ طبعی از دل موضوعاتی که اکثر افراد آن ها را در ذات خنده دار در نظر نمی گیرند

ژانر فانتزی، پرورشگاه تخیل و خلاقیت

زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟