لارنس استرن، زاده ی ۱۷ نوامبر ۱۷۱۳ و درگذشته ی 18 مارس ۱۷۶۸، رمان نویس و کشیش انگلیسی-ایرلندی کلیسای انگلیکان بود که به خاطر رمان زندگی و عقاید آقای تریسترام شندی شناخته می شود.پدر لارنس، راجر استرن یک نظامی بود. در دهه ی اول زندگی لارنس، خانواده ناچار بود به خاطر مأموریت های راجر مرتب از یک شهر به شهر دیگر نقل مکان کند. راجر استرن در ۱۷۳۱ به جامائیکا اعزام شد در آن جا بر اثر ابتلا به تب درگذشت. پس از آن لارنس به کالج عیسی مسیح در کمبریج فرستاده شد. استرن در ژانویه ی ۱۷۳۷ با درجه ی کارشناسی هنر فارغ التحصیل شد و در تابستان ۱۷۴۰ هم دوباره به دانشگاه برگشت تا مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته ی هنر را دریافت کند.استرن در ۱۷۳۸ به عنوان کشیش کلیسایی در جنگل یورکشایر منصوب شد. در سال ۱۹۴۱ با الیزابت ازدواج کرد که مثل خود او به بیماری سل مبتلا بود. عموی استرن عضو قدیمی و ارشد حزب سیاسی محلی ویگ بود. مطالب سیاسی که لورنس استرن در روزنامه ها می نوشت، بین این دو نفر درگیری طولانی مدتی را به وجود آورد.لارنس استرن ۲۰ سال در ساتون (جنگل یورکشایر) زندگی کرد و در کمبریج بین او و جان هال استیونسون، نویسنده ی شوخ طبع و خوشگذران، دوستی صمیمانه ای پدید آمد. در سال ۱۷۵۹ کتاب اول تریسترام شندی منتشر شد. در همین سال مادر لاارنس استرن درگذشت و او به شهرت بسیاری در محافل لندن رسید. درهمین سال استرن همچنین یک رمانس سیاسی را نوشت، طنزی سوئیفتی درباره ی مقامات دادگاه معنوی که باعث شد کلیسا خواهان سوزانده شدن کتاب شود. استرن به تدریج امکان پیشرفت روحانی خود را از دست می داد اما استعداد حقیقی اش شکوفا می شد. لارنس در ۴۶ سالگی توانایی واقعی خود را کشف کرد و از آن پس وقتش را صرف نوشتن و ورزش کرد.
