محمد باقرزاده معروف به محمد بی ریا در سال ۱۲۹۳ هجری‌شمسی به دنیا آمد. سال‌های جوانی را در اصفهان به سر برد و در اواخر سال ۱۳۱۰ هجری‌شمسی به شوروی گریخت و در باکو به تحصیل ادبیات پرداخت و بعد از ۱۰ سال دوباره به ایران بازگشت و با تأسیس چاپخانه‌ای در تبریز، روزنامه بی‌ریا را با الفبای فارسی و ترکی آذری منتشر کرد و در همین دوران به عضویت حزب توده درآمد. وی در سال ۱۳۲۳ هجری‌شمسی به ریاست شورای ایالتی اتحادیه کارگران و زحمت‌کشان آذربایجان انتخاب شد و در حکومت خودمختار فرقه دموکرات آذربایجان، ریاست وزارت فرهنگ را برعهده گرفت. بعد از خروج پیشه‌وری از ایران و فرار سران فرقه به شوروی، بی‌ریا نیز به شوروی گریخت. در باکو مورد احترام مقامات ادبی آذربایجان واقع گردید، با این همه به تقاضاهای مکرر او برای انتقال خانواده‌اش به باکو توجهی نشد و او نیز برای حل مشکل خود به کنسولگری ایران مراجعه نمود، اما پس از بازگشت از کنسولگری دستگیر و به مدت ۳۰ سال در شهرهای مختلف شوروی زندانی شد. پس از آزادی به کسوت درویشی درآمد و خواهان بازگشت به ایران شد اما مقامات شوروی با آن مخالفت کردند و سرانجام با جلب موافقت مقامات شوروی، در سال ۱۳۵۷ هجری‌شمسی به ایران بازگشت و در تهران اقامت گزید اما در اواخر عمر به زادگاهش آمد و به سال ۱۳۶۳ هجری‌شمسی در تنهایی جان سپرد. پیکر بی‌ریا در آرامستان وادی‌رحمت به خاک سپرده شده است.
