عبدالحق بیتاب در ۱۲۶۵ ش/ ۱۳۰۶ در کابل زاده شد و همان‌جا پرورش یافت. پدرش، عبدالاحد عطار، و عموهایش که پس از درگذشت پدر (در هشت سالگی بیتاب) تربیت او را بر عهده گرفتند، همه از عالمان و ادیبان کابل بودند. بیتاب، فنون ادب و بلاغت و عربی، علوم عقلی اسلامی و هیئت را، ابتدا در خانواده و سپس نزد استادان شهر کابل فراگرفت. او در شعر و شاعری، خود را شاگرد قاری عبدالله می‌دانست و از اثر تربیت او در تهذیب ذوق ادبی و شاعری خود، با افتخار بسیار، یاد می‌کرد. از سی سالگی امر تدریس ادب فارسی دری را در مدارس کابل برعهده گرفت و سپس به تدریس دروس فنون ادبی، بدیع، عروض و قافیه، معانی و بیان، دستور زبان و اصول عرفان و تصوف در دانشکده ادبیات دانشگاه کابل پرداخت. بسیاری از شاعران و نویسندگان معاصر افغانستان، چه از طریق دانشکده ادبیات چه از طریق حضور در جلسه های درس در خانه او، از شاگردان بیتاب به شمار می‌روند.
