اينجانب حسن يوسفيان در سال 1347 هجري شمسي در تهران به دنيا آمدم و پس از گذراندن كلاس اول ابتدايي، به همراه خانوادهام به وطن آباء و اجدادي خود، مهديشهر (واقع در استان سمنان) مهاجرت نمودم. پس از اتمام دورة راهنمايي، در سال 1361 در مهديشهر به دروس حوزوي پرداختم و پس از دو سال، براي ادامة تحصيل به قم آمدم. با شروع جنگ تحميلي، اولين بار در سال 1362 توفيق حضور در جبهه را يافتم و تا پايان جنگ، در مجموع حدود 33 ماه از اين توفيق بهرهمند شدم. در سال 1365، يكي از كليههايم در جبهه آسيب ديد و از اين بابت به افتخار جانبازي نيز نائل آمدم. با اينكه در اواخر جنگ تقريباً ترك تحصيل كرده بودم، پس از پايان يافتن جنگ، پيشرفت تحصيلي رضايتبخشي داشتم و در امتحانات سراسري حوزه در سال 1375 شمسي در پاية دهم نفر اول شدم. در سال 1373، در مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني پذيرفته شدم و دورة كارشناسي را در سال 1376 و دورة كارشناسي ارشد دينشناسي (كلام) را در سال 1381 به پايان رساندم. همچنين در سال 1388 مدرك دكتري خود را در رشتة كلام (با گرايش فلسفة دين و مسائل جديد كلامي) از دانشكدة تربيت مدرس دانشگاه قم دريافت كردم. كار تأليف و پژوهش را در سال 1375 با نگارش كتاب پژوهشي در عصمت معصومان آغاز كردم و اين اثر اول، پس از چاپ در سال 1378 به عنوان كتاب سال حوزه و نيز كتاب سال دانشجويي كشور برگزيده شد. تأليفات ديگر حقير نيز به لطف خداوند با توفيقاتي همراه بوده كه به برخي از آنها در ادامه اشاره خواهد شد. هماكنون در مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره) به عنوان عضو هيأت علمي به كار تأليف و تدريس اشتغال دارم.