محمدعلی حقیقت فرزند جواد در سال ۱۳۰۸ شمسی (۱۹۲۹) میلادی در سمنان به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا سال سوم در زادگاه خود به پایان برد. برای ادامه‌ی تحصیل به دانشسرای مقدماتی راه یافت و در رشته‌ی تربیت بدنی فارغ‌التحصیل گردید. بعد از دریافت دیپلم از دانشسرا به خدمت سربازی فراخوانده شد و با درجه‌ی ستوان سومی به دزفول رفت؛ جایی که تمامی دوران خدمت خود را در آنجا گذراند و درپایان خدمت با کوله‌باری از آشنایی ها و دوستی‌های بی‌پیرایه‌ای که تاپایان نیز ادامه داشت به زادگاهش برگشت و با خود خاطرات و تجربه‌های شیرینی به ارمغان آورد. اودر زادگاهش به استخدام آموزش و پرورش در آمد و در دبیرستان های سمنان به‌عنوان دبیر ورزش مشغول به کار شد. در تمامی این دوران و بعدها و بعد از ازدواج نیز همواره در کنار خانواده باقی ماند و یار و یاور آنان بود. او در ضمن تدریس و فعالیت فرهنگی به تحصیلات خود ادامه داد و پس از گرفتن دیپلم ادبی به منظور ادامه‌ی تحصیل به تهران منتقل شد و در دانشگاه تهران و در رشته‌ی باستان‌شناسی به تحصیل پرداخت. در تهران ضمن تدریس در مدارس توانست درسال ۱۳۴۰ با اخذ مدرک لیسانس از دانشگاه تهران فارغ التحصیل گردد. در این زمان او که مدیر مدرسه‌ای در تهران بود از معلمی به دبیری ارتقا پیدا کرد. دردوران خدمت در زادگاهش سمنان با پروین ترابی ازدواج کرد و ثمره‌ی این ازدواج دو فرزند پسر به‌نام های نادر و داریوش است. اوسال ها در مدارس و دبیرستان های متعدد مشغول تدریس بود و بعدها به سمت رئیس یکی از دبیرستان های منطقه‌ی بهارستان تهران به کار فرهنگی خود ادامه داد. چندین بار رئیس حوزه‌ی امتحانات دیپلم تهران شد و کار خود را با سرافرازی و موفقیت به پایان رساند.او تا پایان خدمت در آموزش و پرورش تهران ریاست همان دبیرستان را به عهده داشت. به شادروان دکتر محمد مصدق ارادت ویژه‌ای داشت و از مریدان پروپا قرص او بود. با خلیل ملکی و دکتر خنجی در نیروی سوم همکاری نزدیک داشت. در مدت اقامت در آمریکا او به‌عنوان یکی از اعضای ۲۱ نفره‌ی شورای مرکزی جبهه‌ی ملی ایران انتخاب گردید. از تحقیقات مهم او یکی هم تحقیق در باره‌ی ملی شدن صنعت نفت است که ارزش فراوانی دارد. روانشاد حقیقت دوران بازنشستگی پرباری داشت. او عاشق فرهنگ و ادب ایرانی بود. مدتی روی داستان خسرو و شیرین نظامی به تحقیق پرداخت که حاصل کارش بسیار ارزشند است. کتاب «ضرب الثلهای منظوم» اکنون از جمله کتاب‌های مرجع درادبیات فارسی می‌باشد. به دلیل استقبال زیاد و علاقه‌مندی خوانندگان به چاپ اول این اثر، شادروان محمد علی حقیقت سمنانی با تلاشی شبانه‌روزی، سال‌های آخرعمرخود را صرف تکمیل این کتاب کرد که نتیجه این تلاش‌ها چاپ دوم این اثر ارزشمند و بجا ماندنی است که اکنون در دسترس خوانندگان است. استاد محمدعلی اسلامی ندوشن در مقدمه‌ی این کتاب می‌نویسد: «به نظرمن آقای محمد علی حقیقت سمنانی درباره "ضرب الثلهای منظوم فارسی" کتاب ارزنده‌ای تألیف کرده‌اند. دراین کتاب ارتباط میان "مَثَلِ رایج" و شعر فارسی، همچنین سَیَلانِ فکر از کوچه و بازار به مغز شاعر، و برعکس از خلوت شاعر به غوغای برزن» خوب نموده می‌شود... این نوع کتاب ها، ایرانی را در شناخت خودش کمک می‌کنند، و ما نیاز داریم که از زندگی روزمزه فراتر رویم و قدری در آئینه گذشته خود را بشناسیم.» زند‌یاد محمد علی حقیقت سمنانی سال های متوالی در مجله‌ی پیام آشنا مقالاتی تحت عنوان «از هرخرمن خوشه‌ای» منتشرمی‌کرد. مشترکین پیام آشنا با علاقه هرماه آن مقالات را پیگیری و مطالعه می‌کردند. علاوه بر مجله‌ی پیام آشنا، مقالات ادبی و تاریخی متعددی در مجلات نگین و ایرانشهر نیز تقدیم خوانندگان آن جراید کرد.در سال ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ در مسابقه‌ی بزرگی که در باره‌ی شاهنامه در آن زمان در تلویزیون ملی بین ۳۲ نفراز شاهنامه شناسان ایران برگزار شد مقام اول را کسب کرد و برنده‌ی جایزه ی بزرگ ادبیات شد. او در مورد شاهنامه‌ی فردوسی که علاقه‌ی فروانی بدان داشت، تحقیقات بسیار جالبی کرده است. یکی از پیگیری های خستگی ناپذیرش در این راه به نثر در آوردن داستان های منظوم شاهنامه است. او تا پایان و قبل از بیماری نیز مشغول کار روی شاهنامه فردوسی بود که نتیجه آن تلاش ها، کتاب گرانمایه‌ی شاهنامه، سپر پیروزی زبان فارسی با مقدمه‌ای از استاد ارجمند دکتر میر جلال‌الدین کزازی است.
روانشاد محمد علی حقیقت سمنانی در شامگاه شنبه ۲۳ ژوئن ۲۰۱۸ در منزل و در آغوش فرزند و عروسش دیده از جهان فرو بست. پس از درگذشت این مرد آزاده و خستگی‌ناپذیر در کار فرهنگ و ادب فارسی، بازماندگانش کوشیدند تا نتیجه تلاش های شبانه‌روزی او در سال های پایانی زندگی پر ارجش را در قالب دو کتاب ضرب المثل های منظوم فارسی و شاهنامه، سپر پیروزی زبان فارسی که یادگاری گرانبها و ماندنی از او می‌باشد، به چاپ برسانند و به ایرانیان و ایران دوستان در سرتاسر ایران و جهان تقدیم کنند.
