سیدصدرالدین کاشف دزفولی (۱۲۵۸/ ۱۲۵۶–۱۱۷۴ ق)، عالم دینی، عارف و زاهد. در دزفول به دنیا آمد. وی علاوه بر فراگیری علوم اسلامی، آثار عرفا را نیز مطالعه کرد. او از شاگردان و مریدان آقامحمد بیدآبادی اصفهانی و معاصر با سیدصدرالدین عاملی و داماد سید عبداللَّه داعی بود. در دزفول درگذشت و پیکرش به کربلا منتقل و در مقبرهٔ سید کاظم رشتی دفن گردید.[۱][۲]
