میهن بهرامی (۱۳۲۶–۱۳۹۶) روان‌شناس، داستان‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، منتقد سینمایی و پژوهشگر ایرانی بود که به نقاشی نیز پرداخت. بهرامی تحصیلات خود را تا مرحلهٔ دکترای فلسفه در دانشگاه تهران ادامه داد، چندی نیز در آمریکا به مطالعه در زمینهٔ مجسمه‌سازی و نقاشی پرداخت. چند کتاب برای کودکان نوشت و نقدهای ادبی و سینمایی‌اش در مجلات چاپ شد. چند فیلم‌نامه و آثاری در مورد بهداشت روانی، کارنامهٔ نوشتاری او را بیشتر کرد. از او مجموعه‌های داستان کوتاه با مایه‌های خاطره‌ای و نوستالژیک چاپ شده‌است: زنبق ناچین (۱۳۴۱)، حیوان (۱۳۶۴) و هفت شاخهٔ سرخ (۱۳۷۹).
