ولادیمیر بارتول (Vladimir Bartol) (۱۹۰۳–۱۹۶۷) نویسنده اسلونیایی‌تبار اهل ایتالیا بود. یکی از بهترین آثار ولادیمیر بارتون رمانی هست تحت عنوان الموت که شناخته شده‌ترین محصول ادبی اسلو ونی است. ولادیمیر بارتول پس از پایان تحصیلات دانشگاهی آثار فریدریش نیچه فیلسوف شهیر آلمانی را به زبان مادری اش ترجمه نمود و از طرفداران فروید روانشناس پرآوازه اتریشی به شمار می‌رفت. شایستگی‌های بارتول، نویسنده‌ای که همراه با نظام‌های دیکتاتوری و استبدادی، آنهم از هر نوع چپگرا و راستگرای آن در ستیز بود، سرانجام در سالهای واپسین زندگی اش مورد توجه گردانندگان محافل ادبی اسلوونی قرار گرفت، به طوری که در سال ۱۹۶۰ به عنوان رئیس اتحادیه نویسندگان یوگسلاوی سابق برگزیده شد. با این وصف رمان الموت در سال ۱۹۸۸ یعنی ۲۱ سال پس از مرگ وی از سوی یکی از ناشران فرانسوی مورد استقبال قرار گرفت تا جایی که ناشر مزبور با ترجمه این اثر به زبان فرانسوی موجب شناخت نویسنده ناشناس آن برای جهان غرب گردید؛ و به دنبال این اقدام همه آثار ولادیمیر بارتول یکی پس از دیگری به زبانهای گوناگون ترجمه گردید.
