ادبیات پسااستعماری، که گاهی ادبیات نوین انگلیس نیز خوانده می شود، گونه ای از ادبیات است که بر گفتمان استعماری تکیه دارد و به پیامدهای استعمار واکنش نشان می دهد. ادبیات پسااستعماری اغلب به نوشته هایی می پردازد که دربرگیرندهٔ موضوعاتی مانند رهایی از استعمار و کسب استقلال سیاسی و فرهنگی برای مردمی است که سال ها تحت سلطهٔ قواعد استعماری بوده اند. این شاخه از ادبیات در جدیدترین رویکرد خود، تلاش هایی را برای انتقاد از گفتمان معاصر پسااستعماری که در دوران اخیر شکل گرفته است، آغاز نموده و بر آن است که ظهور و خاستگاه پسااستعمار و بیان ادبی آن را به نوبهٔ خود تحلیل و بازخوانی نماید.
هدف اصلی برای اغلب داستان سرایان این است که کاری کنند مخاطبین، داستان آن ها را کامل بخوانند
به هر طرف نگاه کنید، با داستان ها روبه رو می شوید. از گذشته های خیلی دور که اجداد ما دور آتش می نشستند و داستان تعریف می کردند تا به امروز که شبکه های تلویزیونی، سریال های محبوبی تولید می کنند
محققین بیش از 1700 رمان را بررسی کرده اند و در نتیجه ی این تحقیق شش نوع داستان مشخص شده اند – ولی آیا آن ها داستان های دوست داشتنی ما را هم شامل می شوند؟
رئالیسم جادویی، سبک ادبی فوق العاده جذاب و محبوبی است که از دل جهان بینی سحرآمیز مردم آمریکای لاتین به دنیای ادبیات وارد شده است.
