اینجانب دکتر محمدباقر شریعتی سبزواری، فرزند رمضانعلی،متولد 1319، پدرم از روحانیون محبوب شهر و اهل علم بود و به قول مرحوم آیه اللّه تقدیری سبزواری از اوتاد محسوب میشود. وی اهل ذکر و تلاوت قرآن و هدایت بود.در مناسبتهای تبلیغی به قرا و قصبات و بخشها میرفت.او هرگز امامت جماعت را در مسجد و منزل نپذیرفت و میگفت:استادی داشتم به اصرار او را وادار کردند تا به عنوان امام جماعت در محراب مسجد قرار بگیرد.در رکعت اول بدنش لرزید و نتوانست نماز را ادامه دهد و از مسجد خارج شد و رفت.ایشان هم به استادش اقتدا می...