در این کتاب،الگویی برای درک تغییرات ادبی در ایران و درکی از شکل گیری تاریخ ادبیات نوین فارسی ارائه کرده ام.در توضیح این الگوی تحلیلی در نگارش این تاریخچه از بررسی عناصری از قبیل جنبش ادبی،خلاقیت ادبی،ایدئولوژی،و استعاره هایی که نویسندگان معاصر ایرانی برای بیان علائق ایدئولوژیک خود به کار برده اند بهره برده و به ویژه در روابط متقابل این عناصر با یکدیگر تامل کرده ام.کوشیده ام از دیدگاه تاریخ نگاری نو،آثار ادبی دوران معاصر و چگونگی خلق و کاربرد متو ادبی را تحلیل کنم و از این رهگذر و کنار هم قرار دادن شیوه های متداول ساختارگرایی به دیدگاه جدیدی از نظریه ادبی دست یابیم.
کتاب سیاست نوشتار