گاهی از خودمان سوال می کنیم که چگونه می شود یک خاطره ناخوشایند را فراموش کرد؟
قبل از هرچیز باید با خودتان صادق باشید و در مورد اتفاقات و یا موضوع های پیش آمده به نتیجه ای روشن برسید که پرداختن و یادآوری خاطرات گذشته که تلخ بوده اند برای تان آزار دهنده است و مانند یک سم کشنده در درازمدت شما را از پا در خواهد آورد. به جرأت می توانم بگویم در دنیا فردی را پیدا نمی کنید که تا به حال در زندگی اش اتفاق یا خاطره تلخی را تجربه نکرده باشد.
همه ما خاطرات تلخی را تجربه کرده ایم که در گوشه ذهن مان ثبت شده است و هر از چند گاهی آن را مرور می کنیم و عذاب می کشیم.
عده ای آن را تقدیر می نامند و عده ای هم اتفاقات را بازتاب رفتار خودشان می دانند، اما چیزی که مهم است نوع نگرش و برخوردی است که با خاطرات تلخ داریم. گاهی یادآوری خاطرات تلخ تا آن جا پیش می رود که انرژی و توانایی فرد را برای ادامه زندگی از او سلب می کند و این جاست که همه ما به این فکر می افتیم و یا با این سوال روبه رو می شویم که ما باید با این خاطره تلخ چه کار کنیم؟
چابک اندیش