«NLP»، «برنامهریزی عصبی کلامی» توسط «ریچارد بندلر» و «جان گرایندر» در سال 1975 به عنوان مجموعهای از اصول و مدلها برای توصیف رابطه بین ذهن (عملکرد اعصاب) و زبان (کلامی و جسمی) و چگونگی تاثیر آنها (برنامهریزی) بر روی عملکرد شناختی و رفتار مطرح شد. روشهای به کار رفته در NLP شامل شیوههای شناختی بازسازی رفتاری و خلسة هیپنوتیک هستند. روش درمانی میلتون اریکسون تلفیقی از روشهای روانکاوی و درمانشناختی در چهارچوب NLP است که طبق آن میتوان با استفاده از تغییر شناختوارههای ناخودآگاه، تغییراتی را در حوزة ذهن خودآگاه پدید آورد. همچنین این کتاب مفاهیم و دیدگاههای اریکسون، فروید و آلبرت آلیس از زبان را ترکیب کرده و آنها را در چهارچوب NLP توضیح میدهد.
کتاب روانکاوی میلتون اریکسون در رویکرد ان ال پی