از دیرباز هم فلاسفه در این پهنه به پژوهشگری می پرداختند تا رمز و راز خردورزی و بنیادهای هویت و شخصیت انسانی را بشناسد و هم پزشکان آن را کاوش می کردند تا از اسرار پیدایش بیماری های روانی آگاه شوند و سلامت انسان را پاسداری کنند. روانشناسی همچون قلمروی از فلسفه و روانپزشکی به مثابه بخشی از دانش پزشکی، به موازات یکدیگر تکوین یافته اند. در این بستر، تالیف استاد دکتر امیرحسین آریان پور (1380-1303)، فیلسوف دانشمند و جامعه شناس ایرانی، در قلمرو و روانشناسی نه پدیده ای استثنایی، بلکه عین قاعده است. آنچه در این میان شگفت انگیز می نماید، آنست که این اندیشمند توانا، طی نخستین کوششی که در ایران معاصر به مغز و قلب او انجام گرفته، توانسته است به اتکای داده های علمی روزگار خویش، نظام روانشناسی علمی، با انسجام و فراگیری بپردازد که نه تنها با نمودارهای روانشناسی کلاسیک، بومی و ملی ما هماهنگ است، بلکه با کارآمدترین نظامهای روانشناسی که پیش یا پس از آن در سطح آکادمیک بین المللی فراهم آمده اند نیز برابری می کند. این کتاب مجموعه ای از هفت مقاله به قلم استاد دکتر امیرحسین آریان پور است که در سالهای 1355-1351 خورشیدی در مجله روانشناسی ایران به چاپ رسیده اند. به نظر می آید استاد موفق شده اند مهم ترین دریافت هایی را که باید برای پرداخت یک نظام روانشناسی منسجم توضیح داده شوند، مورد بحث قرار دهند.
کتاب روانشناسی از دیدگاه واقع گرایی
فردوس
امیرحسین آریان پور
