هر کس آنیفامبه ای دارد که می تواند آن را در بیتی از اشعار حافظ، یا آیه ای از قرآن، یا اتفاقی غمگین، یا در پشت نگاهی و کلامی بیابد. خدا پیام ها را به تو می رساند، اگر طالب آن باشی آنها را در می یابی و از ظلمت و گمراهی نجات می یابی، اما اگر چشمهایت را بسته باشی، حتی اگر عیسی ع با دم مسیحایی اش مرده ای را زنده کند باز تو از خواب بیدار نخواهی شد. خدا راهی مستقیم و بی واسطه به سوی خودش برای ما قرار داده پس خدا را باید در درون جست. آن هنگام که توانستی بر ذهن و نفس مسلط گردی، آن گاه می توانی بدون تعصب و قضاوت بدنبال چشمه های معرفت الهی بروی و این طفل حیران و گمگشته را سیراب کنی، تا چشم هایش بینا گردد و ببیند آنچه را باید ببیند.