کتاب تاریخ ترجمه در ایران

عبدالحسین آذرنگ (زادهٔ ۱۵ آذر ۱۳۲۵ در کرمانشاه)، نویسنده، پژوهش‎گر، مترجم، ویراستار، مدرس، دانشنامه‌نگار و عضو شورای علمی دانشنامۀ ایران است. او در ۱۵ آذرماه ۱۳۲۵ در محلۀ چهارراه اجاق کرمانشاه به دنیا آمد. دورۀ ابتدایی را در دبستان کورش و دورۀ متوسطه را در دبیرستان کزازی  به پایان برد. در دانشکده‌های ادبیات و علوم انسانی دانشگاه‌های شیراز و اصفهان، و در دانشکدۀ علوم تربیتی دانشگاه تهران در رشته‎های اقتصاد، تاریخ، دانش‌شناسی و علم اطلاعات تحصیل کرد و دوره‎هایی را در زمینۀ نویسندگی و نشر در خارج از کشور گذراند. از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵ در موسسۀ انتشارات فرانکلین، و از ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۰ در موسسۀ تحقیقات و برنامه‎ریزی علمی و آموزشی به کار اشتغال داشت و مدتی هم مدیر انتخابی مرکز مدارک علمی در همان موسسه بود. از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ به ترجمه و ویرایش کتاب اشتغال ورزید و از ۱۳۶۳ به جمع دانشنامه‌نگاران پیوست. او از آن سال تا این زمان (۱۳۹۸) به دانشنامه‌‌‏نگاری ادامه داده، هم‌اکنون مدیر بخش مفاهیم جدید و تاریخ معاصر در دانشنامۀ ایران است، و وظایف مدیریت بخش علمی، تحقیق، تألیف، ترجمه و ویرایش مقاله‌های دانشنامه‎ای و نیز تربیت پژوهش‎گر برای نگارش مقاله‎های دانشنامه‏‌ای را بر عهده دارد.
آذرنگ در کنار اشتغالات و مسئولیت‌هایش، از ۱۳۷۰ تا کنون به صورت پاره‌وقت تدریس هم کرده‌است. مباحث تاریخ تمدن، چاپ و نشر، ویرایش و دانشنامه‌‏‌نگاری را به تناوب در دانشگاه آزاد، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی، مرکز نشر دانشگاهی، اتحادیۀ ناشران و نیز در چند دانشنامه درس داده است.
آذرنگ صاحب یک دختر (ماندانا آذرنگ) و دو نوۀ دختری است. او همچنین کوهنورد و شناگر است، بیش از ۵۰ سال تا این زمان (۱۳۹۸) سابقۀ کوهنوردی دارد و به قله‌های بسیاری صعود کرده‌است.