گرمابه های ایران با حمامهای اروپایی تفاوت بسیار دارد. گرمابه ی ایرانی بنای زیرزمینی وسیع و با عظمتی است که گنبدهای بزرگی سقف آن را تشکیل میدهد بر این گنبدها سوراخ هایی تعبیه کرده و ورقه های نازکی از سنگ مرمر بر آن قرار داده اند تا نور به خوبی از آنها بگذرد و درون حمام را روشن کند (دروویل ۱۳۳۷: ۶۷). در آن فضای کم سوی رویاگون و وهم آلود پوشیده از مه همهمه ی آدمها و حمامیان دور و نزدیک می شود؛ وضوح و گنگی در سیالیت است آواها زیر سقف گنبدی و در فضای خالی و قوس دار تاق های ضربی می چرخند و انعکاس می یابند فریاد "خشک"!