در این کتاب می توان با روحیات و خلقیات نیما به خوبی آشنا شد. نیمایی که در جوانی می خواست چریک بشود و محرومان را از بند ستم برهاند، نیمایی که عاشق می شود و تهمت های زیادی هم به جان می خرد. نیمایی که در شهرهای مختلف معلمی می کند و از همه مهم تر نیمایی که شاعر است.
در این کتاب می توان به خوبی روند شکل گیری شعر نو و در واقع شعر مورد علاقه نیما در دوران زندگی اش را دنبال کرد؛ دوره های سکوت شعری اش، دوره های پرکاری. تعریفی که از زمان اقامتش در شهرهای مختلف ارائه می دهد و دلبستگی ها و دل زدگی هایش از افراد و چیزهای مختلف. در این کتاب می بینیم که نیما چه علاقه عجیبی به یوش داشت.
کتاب از جان گذشته به مقصود می رسد
نگاه
شمس لنگرودی
