متن سفرنامه خواجه غیاث‌الدین نقاش به احتمال زیاد استنساخ متن اصلی اوست که در کتابخانه بایسنغر نگهداری می‌شده و به عنوان سند در اختیار حافظ ابرو قرار گرفته است تا در تکمیل زبدة التواریخ از آن بهره گیرد. به همین دلیل ضمیر اول شخص راوی به ضمیر سوم شخص تبدیل شده است. این سفرنامه با اختلاف‌های اندکی در مطلع سعدین و مجمع بحرین عبدالرزاق سمرقندی، احسن التواریخ حسن روملو، حبیب‌السیر خواندامیر و تاریخ الفی تتوی نقل شده است. نخستین بار استاد محمد شفیع لاهوری متن کامل سفرنامه را بر اساس نسخۀ زبدة التواریخ حافظ ابرو با حواشی و تعلیقات چاپ کرد. استاد ایرج افشار نیز بر اساس همین چاپ متن سفر نامه را بدون دخل و تصرف در پیوست کتاب خطای‌نامۀ علی اکبر خطایی منتشر کرد.
کتاب غرایب و عجایب ختای
آماره