کتاب روزی که زندگی کردن را آموختم

خیس عرق شده بود. شلوار جینش را خشک کرد و از پایین تی شرت مشکی رنگش را برای خشکاندن عرق پیشانیش استفاده کرد. رنگ مشکی آلودگی را کمتر نشان می دهد و این خود یک امتیاز به شمار می آید. نگاهی به تراس کافه انداخت. دو زن را در آنجا دید که نسبتا خوش لباس بودند. یکی از آن ها را می شناخت چرا که دو یا سه بار عکس هایی نه چندان موفقیت آمیز از او گرفته بود. دوربین جدیدش را که دارای امکانات فوق العاده و به روز بود به سوی دو زن گرفت و آن را تنظیم کرد. گوشی مخصوص را روی گوش هایش گذاشت. اکنون صدای زن ها را به وضوح می شنید.

در طبقه ای از خانه ی محقر گلی رنگ، واقع در یکی از کوچه های زیبای سان فرانسیسکو که نزدیک سه ماه از اجاره کردنش می گذشت، جاناتان ضمن تراشیدن ریشش با حرکتی غیرارادی از پنجره ی حمام بیرون را نگاه می کرد و شاهد وفور شبدر بر روی چمنزار بود.