انسان شناسی هندوئیسم در شش فصل با نگاهی انسان شناختی در معرفی و توجیه طریقت هندوئیسم و کار کردهای دینی - اجتماعی خدایان و ایزدبانوان آن و نیز انسان شناسی فرهنگی هند جنوبی تدوین شده است. انتخاب و تاکید بر هند جنوبی به این دلیل بوده است که فرهنگ اصیل هند (دراویدی)، در هند جنوبی بسیار کمتر از هند شمالی دستخوش تغییرات فرهنگ های مهاجر و قومیت ها قرار گرفته است. از آنجا که اسطوره در پی رمز گشایی نادانسته های جهانی بیکران است که در آن انسان به مثابه اشرف مخلوقات، تشنه ی دریافت راز و رمز هستی و خویشتن خویش است، در نخستین فصل، نگاهی اساطیری به هند فرهنگی شده است تا بستری برای شناخت طریقت هندو فراهم آید. سپس، ویژگی های طریقت هندو در فصل دوم و روش های آن در فصل سوم آمده است. فصل چهارم، به اهمیت «یاجنا» و آئین های آن و یوگا و عبادت و نیز فداکاری و اخلاص در طریقت هندو اختصاص یافته است. شناخت ایزدان و ایزدبانوان مهم در هندوئیسم و معرفی انگاره های آنها و شیوه ساخت این انگاره ها و نقش آنها در تفکر هندویی و شکل اساطیری آنها در فصل پنجم گنجانده شده است. فصل ششم و پایانی، به شرح یکی از دوره های برجسته فرهنگی هند جنوبی یعنی «عصر سنگام» پرداخته که دگر گونی بزرگی در ادبیات و هنر و معماری و فرهنگ عامه و انسان شناسی و جامعه شناسی و فلسفه و آداب و ترادادها و آئین های دکن (سرزمین های هند جنوبی برای بیش از 2000 سال به وجود آورده است.
کتاب انسان شناسی هندوئیسم