فلاحی در آغاز کتاب از انگیزه هایش برای این اثر مکتوب می گوید:
“از وقتی به یاد دارم همیشه عاشق درهای قدیمی بودم. زیبایی و قشنگی خاصی دارند. وقتی فکر می کنم که روزی چه کسانی از این درها عبور می کردند و پشت این درها چه کسانی زندگی می کردند و چه اتفاقاتی برایشان افتاده، برایم جذاب تر هم می شوند. توی فکرهایم گم میشوم. به نظرم، آن چیزی که پشت این درها اتفاق می افتاده، یک دنیای مخفی و شگفت انگیز است.
عکسهایی که در این کتاب هستند عکسهای جامع و کاملی نیستند. نماینده ی کوچکی از درهای بی شماری از شهرهای ایران هستند که من در سفرهایم جمع کرده ام. هر یک از این درها احساس خاصی را در وجودم زنده کند. این کتاب سعی کوچکی است برای حفظ قسمتی از خاطره ها، چون شاید با مرور زمان به دست فراموشی سپرده شوند …”
کتاب درهای فراموش شده