قرص های خواب مادرم هنوز جلو ی آئینه خودنمایی می کند؛ دارم وسایلش را جمع می کنم. دردی که صبح از شقیقه هایم شروع شده تا پشت سرم کشیده می شود. روی تختش می نشینم و سعی می کنم با ماساژ دادن شقیقه هایم مقداری از این درد جانکاه را کم کنم. نگاه خسته و مضطربم اتاق را دور می زند. بوی عطر مادر در فضای اتاق کوچک و تمیزش جاریست. وسایلش چقدر مرتب چیده شده اند! نظم نفس گیری بر فضای اتاق کوچک و تمیز مادرم حاکم شده است. به طرف پنجره می روم و آن را باز می کنم. پنجره، رو به باغچه ی حیاط که باز می شود، بوی عطر سبزه و درخت و گل، وجودم را پر می کند. گلدان هایی پر از گل، که مادر آنها را با دقت کاشته و با وسواس از آنها نگهداری می کند، دور تا دور حوض وسط حیاط، مرتب چیده شده اند. خانه ی ما محصور چمن و سبزه است. نگاهم از گلدان های حیاط می گذرد و به گلدان های پشت پنجره خیره می ماند. مادرم عاشق باغبانی است و تمام خانه را با گلدان های رنگارنگ پر کرده است. ظرف آب پای پنجره را بر می دارم و گلدان های پای پنجره را آب می دهم؛ آب که به ساقه هایشان می رسد انگار که جان می گیرند و سر بلند می کنند. ریه هایم را از بوی خوش گل و سبزه پر می کنم و به نرده ی جلو ی پنجره تکیه می دهم. چند روزی است...
