مهلا جان… دخترم! همیشه یه وقتایی یا یه فصلایی از دنیات یا حداقل یه گوشهای از زندگیت رو قایم کن و پیش خودت نگه دار؛ یه موسیقیای رو تنهایی گوش بده، یه فیلمی رو تنهایی ببین و یه خیابونی رو تنهایی قدم بزن، شاید بعدها لازم بشه آدم تو فصلا یا گوشهای از زندگیش قرار بگیره که اون رو یاد هیچکس نندازه. من تموم دنیام رو با کسی شریک شدم که هرروز من رو یاد خاطراتی میندازه که تمومشون آزاردهندهن...