به ندرت کسی راپیدا میکنم که حرفم با او گل کند. اغلب مواقع وقتی شروع میکنم به حرف زدن، به جایی میرسم که فکر کنم دیگر به بن بست رسیدهام. راهی پیدا نمیکنم. فاصله ناگهان بین دنیای من و طرف مقابل چنان زیاد میشود که هیچ چارهای جز سکوت ندارم. ناگهان بینمان مردابی میبینم. میترسم پایم را جلوتر بگذارم.