کتاب آن رسید لعنتی

داریوش مهرجویی، سینماگر برجسته ایرانی، با انتشار رمان "آن رسید لعنتی" نشان داد که قلم او در عرصه ادبیات نیز به همان اندازه درخشان و نافذ است. این رمان که در سال ۱۳۹۵ منتشر شد، داستانی انتقادی از زندگی شهری مدرن، بوروکراسی فلج‌کننده و زوال فرد در مواجهه با سازوکارهای پیچیده و بی‌رحم اداری ارائه می‌دهد.
داستان حول محور شخصیت بهزاد جاوید، فیلم‌بردار، کارگردان و تهیه‌کننده‌ای میانسال، می‌چرخد که پس از ساخت یک سریال موفق تلویزیونی، درگیر ماجرای دریافت دستمزدش می‌شود. او که تصور می‌کند پولش به‌راحتی پرداخت خواهد شد، بدهی‌هایی روی دست خود می‌گذارد، اما وقتی زمان دریافت دستمزد می‌رسد، با چرخ‌دنده‌های سنگین و بی‌عاطفه بوروکراسی مواجه می‌شود. او بارها و بارها از سازمان‌های مختلف نامه و رسید دریافت می‌کند، اما در نهایت هیچ پولی به دستش نمی‌رسد. این روند نه‌تنها فشار مالی، بلکه فرسایش روحی شدیدی را نیز برایش به همراه دارد. بهزاد در این مسیر با آدم‌های مختلفی روبه‌رو می‌شود؛ از کارمندان بی‌تفاوت و مدیران ناآگاه گرفته تا دوستان و نزدیکانی که هرکدام به نحوی از او فاصله می‌گیرند. او مدام در یک چرخه بی‌پایان از امید و ناامیدی گرفتار می‌شود، تا جایی که دیگر نمی‌تواند تفاوت میان واقعیت و توهم را تشخیص دهد.
مهرجویی با تکیه بر تجربیات سینمایی‌اش، داستان را از سه زاویه روایت می‌کند: دانای کل، بهزاد جاوید و همسرش سیما. این شیوه روایت باعث شده است که خواننده بتواند از زوایای مختلف به ماجرا نگاه کند و جنبه‌های گوناگون آن را درک کند. لحن اثر ترکیبی از طنز تلخ و انتقاد اجتماعی است؛ مهرجویی از طریق دیالوگ‌های زنده، توصیف‌های پویا و صحنه‌هایی که حس استیصال و خشم شخصیت اصلی را منتقل می‌کند، اثری خلق کرده که به‌شدت با دنیای واقعی پیوند دارد. "آن رسید لعنتی" بیش از آنکه صرفا داستانی درباره مشکلات اداری باشد، بازتابی از جامعه‌ای است که در آن فرد تحت فشار ساختارهای ناکارآمد، خرد می‌شود. این رمان نشان می‌دهد که چگونه انسان مدرن، در برخورد با سیستمی که بی‌تفاوت و بی‌رحم عمل می‌کند، دچار بحران وجودی می‌شود. مهرجویی در این اثر همان دغدغه‌هایی را مطرح می‌کند که در برخی از فیلم‌هایش مانند "اجاره‌نشین‌ها" و "سنتوری" دیده‌ایم: تضاد میان فرد و جامعه، فساد نهادی، و زوال تدریجی انسان در مواجهه با یک جهان ناعادلانه.
"آن رسید لعنتی" داستانی است که می‌توان آن را آینه‌ای از زندگی شهری امروز دانست؛ جایی که بوروکراسی نه‌تنها کند و بی‌اثر است، بلکه می‌تواند زندگی افراد را به ورطه نابودی بکشاند. این کتاب علاوه بر روایت جذاب و پرکشش، حاوی نقدی تند و صریح بر وضعیت اجتماعی و اقتصادی است که بسیاری از خوانندگان با آن همذات‌پنداری خواهند کرد. اگرچه مهرجویی بیشتر به عنوان یک سینماگر شناخته می‌شود، اما این رمان نشان می‌دهد که او در دنیای ادبیات نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.