به این باور رسیده ام که در پس کل مرض های مزمن واگیردار که امروزه ما را زیر ضرب خود گرفته، خواه فیزیکی باشد خواه روانی، چیزی در خود فرهنگ ما وجود دارد که به انحراف رفته است. چیزی که باعث ایجاد دردهای ناخوشایندی است که ازشان رنج می بریم و از آن مهم تر در ایدئولوژی مان نقاط کوری وجود دارد که نمی گذارد این وضع خطرناک را به وضوح ببینیم، چه برسد به این که بخواهیم کاری برایش بکنیم. این نقاط کور، که در فرهنگ ما شایع است و در حرفه ی خود من تا حد فاجعه باری فراگیر، نمی گذارد از ارتباط هایی که سلامت ما را به زندگی های عاطفی اجتماعی مان متصل می کند آگاه شویم. جور دیگری هم می شود گفت: بیماری های مزمن خواه فیزیکی خواه روانی تا حد زیادی عملکرد یا خصوصیت اوضاع زندگی است. آن ها سهو یا اشتباه این فضا نیستند. درواقع، پیامد زندگی ما هستند، نه انحرافی مرموزانه که سر ما ریخته است.
کتاب بسیار عالی و کاربردی است ،متاسفانه ترجمه بسیار بسیار افتضاح است . فکر کنم داده گوگل ترنسلیت . حیف برای انتشارات ملیکان که چاپ چنین ترجمه ای رو قبول کرده است .
ترجمه بهتری ازش هست؟
ترجمه کتاب افتضاح تمام عیاره!
حیف که ترجمهی کتاب هیچ تعریفی ندارد ، ابدا روان نیست . و باید منظور نویسنده را در ذهن بازسازی کنی .
ترجمه رو اصلا نمیپسندم واقعا ضعیف هست
اضافه کنم که نام خانوادگی نویسنده مِیت است نه مته.
خیر. منبع شما هر جایی هست اشتباهه. من پادکستهای متعددی دیدم که ایشان را دکتر ماته صدا کردن. اسم ایشان اصلا انگلیسی نیست که از قوانین حاکم بر تلفظ انگلیسی پیروی کند.
ترجمه کتاب چطوره
درواقع همان بیانات لوئیز هی درکتاب شفای زندگیست که بیماریهای جسمی ازچی ناشی میشود.