کتاب چگونه کمال گرا نباشیم؟

همه ما دیده و یا شنیده ایم که کسی می گوید: « من چنین کمال گرایی هستم » . آیا متوجه شده اید مردم با وجود آنکه کمال گرایی را یک عیب می دانند، باز هم مخفیانه به آن افتخار می کنند؟ معمولا لبخندی زده و در حین ادای کلمات، می خندند. بسیار دیده شده که به عنوان « یک عیب مثبت » تلقی شده و به عنوان پاسخی مورد علاقه به پرسش نفرت انگیز، « بزرگ ترین نقطه ضعف تان چیست؟ » مورد استفاده قرار می گیرد. کمال گرایان تمایل دارند که در حد کمال کارها را انجام داده، در حد کمال به نظر رسیده و یا در حد کمال بودن را احساس کنند. به نظر می رسد چیزی دارند که به آن می بالند اما وقتی معنای دقیق آن را می کاویم، چیز دیگری دستگیرمان می شود. وقتی پسوند « گرایی » را به آخر « کمال » و « معمول » اضافه می کنیم، بار معنایی ریشه کلمه برعکس می شود. کمال گرایی متفاوت از کلمه کمال بوده و غیرمنطقی، فلج کننده، محدود کننده و حتی کشنده است. به عنوان مثال مواردی همچون بی اشتهایی، افسردگی و خودکشی را به همراه می آورد. اگر به درستی متوجه حقیقت تاثیر مخرب کمال گرایی بر انسانیت بودیم، از زدن برچسب کمال گرا به خودمان، آنچنان ذوق زده و شاد نمی شدیم. هیچکس را به دلیل داشتن چنین طرز تفکری قضاوت نمی کنم. زیرا همه ما از جهاتی کمال گراییم اما عبارت « من چنین فرد کمال گرایی هستم » زخم بازی است که همچون قطعه زیورآلات زیبایی با آن برخورد می شود. جزئیات مهم اند. می دانید چرا؟ حتی اگر بتوانیم آزادی و قدرت معمول گرایی را پس از خواندن این کتاب درک کنید، باز هم کافی نخواهد بود. اگر تصمیم نگیرید که کمال گرایی را به عنوان طرز فکری مخرب و دست پایین تلقی کنید، توهم برتر بودن آن نمی گذارد به تغییرات مطلوب تان برسید.