پیمان: فک نکن تو از من بهتری، توام شریک این قتلی.
مردن برای من خیلی خوشسعادتیه، باید باشم هر ثانیه عذاب بکشم.
زهرا:[عصبی] کشتن بچهت چه حسی داشت؟
پیمان: دقیقا مثل به دنیااومدنه، خواستار هیچکدومشون نبودم.
زهرا: اگه خواستارش نبودی این کارو نمیکردی.
پیمان: شرایط، آدمو تغییر میده، من این درد رو برای پایان دادن به دردش به جون خریدم.
(برگرفته از متن ناشر)