متخصصان تحلیل و تفسیر تصاویر معمولا به کالبد شکافی سرد و خشن تصاویر می پردازند و فهم تصاویر را به امری رنج آور بدل می‌کنند. درد و لذت در تفسیر تصاویر در کنار یکدیگرند و شاید راه میانه ای وجود ندارد. همچنین در تحلیل تصاویر و مرگ هزار زخم یا مجازات اعدام چینی که اعضای بدن مجرم را یک به یک می بریدند ترتیب و توالی اهمیت دارد. در «میان ساعت و بستر» در این ترتیب و توالی مورخان هنر و جلادان دست برده ام و گاهی تشریح یک تصویر را از یک نقطه معمول آغاز نکرده ام. انتخاب این تصاویر و توجه به چهار مقوله بدن، نگاه، منظره و قاب در خدمت روایتی است فلسفی از تاریخ نقاشی اروپایی. وقتی سخن از تاریخ به میان می آید، مقصود از آن نه روایتی گاه شمارانه، بلکه تاریخی مبتنی بر تأثیر و تأثر است. این تاریخ به نقش هایی می پردازد که تصاویر ایفا می‌کنند. در این کتاب به نقاشی صرفا به منزله ابژه تجربه زیبا شناختی ننگریسته ام و نقاشی را همچون ابژه نظری لحاظ کرده ام.
(برگرفته از متن ناشر)
