ایرانیان برخوردار از سنت بزرگ اندیشه سیاسی هستند که ریشه در دوره باستان دارد. پیوند بلندمدت دین و دولت از عصر باستان، سنت نظریه ایران شاهی حاکم بر ایران در دوره مابعد حمله اسکندر و به تبع آن وجود مبانی و تکنیک های اعمال قدرت، ساختاری از اندیشه سیاسی را به وجود آورده که برای هر متفکر علاقه مند به ایران و اسلام جذاب و خواندنی است. این کتاب با تکیه بر روش اندیشه شناختی جان مارو و با محوریت چهار پرسش چیستی غایت امر سیاسی، کیستی حاکم، محدودیت های اعمال قدرت و حق اعتراض بر ضد حاکمیت به نقد و بررسی ساختار اندیشه سیاسی در ایران قبل از اسلام می پردازد و نگاهی اجمالی به مکاتب، اندیشمندان و متون سیاسی ایران باستان میاندازد. کتاب عمدتا متن محور بوده و با تکیه بر اسطوره ها، کتیبه های هخامنشی و آثاری چون اوستا، ارداویرافنامه، عهد اردشیر، نامه تنسر، کارنامه اردشیر بابکان و کتیبه های کرتیر منابع به جای مانده از ایران باستان را با نگاهی انتقادی تجزیه و تحلیل کرده است. این کتاب با توجه به نبود کتابی مستقل در باب اندیشه سیاسی در ایران باستان می تواند نیاز طیف وسیعی از مخاطبان را پاسخ گوید.
کتاب اندیشه سیاسی در ایران باستان
سمت
شجاع احمدوند
