کتاب کلیله و دمنه در گذر تاریخ

کلیله و دمنه کتابی‌ است از اصل هندی که در دوران ساسانی به فارسی میانه ترجمه شد. کلیله و دمنه کتابی پندآمیز است که در آن حکایت های گوناگون (بیشتر از زبان حیوانات) نقل شده ‌است. نام آن از نام دو شغال با نام های کلیله و دمنه گرفته شده ‌است. بخش بزرگی از کتاب اختصاص به داستان این دو شغال دارد. اصل داستان‌های آن در هند و در حدود سال‌های ۱۰۰ تا ۵۰۰ پیش از میلاد به وقوع می ‌پیوندند. کتاب کلیله و دمنه از جمله آن مجموعه‌ های دانش و حکمت است که مردمان خردمند قدیم گرد آوردند و به هرگونه زبان نوشتند و از برای فرزندان خویش به میراث گذاشتند و در اعصار و قرون متمادی گرامی می‌ داشتند، می ‌خواندند و از آن حکمت عملی و آداب زندگی و زبان می ‌آموختند. در این مجموعه سعی شده تا با تاتیرات این کتاب در مقاطع مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی آن در ایران آشنا شویم.