فخر الدین رازی (۵۴۳-۶۰۶ ه.ق) در مهم‌ترین شاخه‌های علوم زمان خود از جمله تفسیر، کلام، فقه، اصول، فلسفه، حکمت، طب، نجوم و زبان به کمال شهرت رسید و در همین حوزه‌ها بیشتر از چهل اثر مهم به جا گذاشت. یکی از مسائل مهم بشری که تاکنون نیز لاینحل مانده است، حدود جبر و اختیار در زندگی دنیوی و اخروی انسان بود و هست. فخر رازی درباره این مساله بیش از مسائل دیگر بحث کرده است. او پس از مطالعات و بحث‌ها و مناظرات و کر و فرهای فراوان، سر از جبر درآورد. یکی از آثار او که می‌توان گفت برگزیده و منتخب آثار و خلاصه افکار اوست «رساله روحیه» است. این رساله را که مربوط به شش سال آخر عمر اوست، پس از مرگ پسرش نوشت. او در این رساله با جدیت تمام در مورد روح و سرگذشت آن در این دنیا اندیشیده و اظهار نظر کرده است.
کتاب معمای روح در تفکر فخرالدین رازی
آیدین