کار کودک در «پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک» منع شده است. اما کودکان بسیاری در سراسر جهان، از جمله ایران، به‌عنوان نیروی کار در بخش‌های مختلف به کار گرفته می‌شوند. این کودکان، به دلیل زندگی و کار در محیط‌های ناامن و پرخطر، افزون بر ازدست‌دادن دوران کودکی، در معرض مشکلاتی چون محرومیت از تغذیه کافی، بهداشت، سلامت و تحصیل قرار گرفته، و خطراتی همچون سوءاستفاده اقتصادی، تعرضات جنسی، و آلوده‌شدن به انواع مواد مخدر همواره زندگی آنان را تهدید می‌کنند. متأسفانه، مشاهدات روزمره و یافته‌های پژوهشی محققان نشان می‌دهند که تعداد کودکان کار در شهرهای مختلف ایران روبه‌افزایش است. گذشته از مسئولیت اخلاقی، اجتماعی و قانونی دولت و ملت در ارتباط با این کودکان، باتوجه‌به اهمیت کیفیت زندگی آنان، حذف کار کودک یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باید در صدر توجه پژوهشگران، برنامه‌ریزان، و مسئولان اجرایی قرار گیرد. یکی از موانع اصلی برای برنامه‌ریزی و سامان‌دهی وضعیت کار کودکان، کمبود اطلاعات در این زمینه است. این مسئله موجب شده تا اندیشمندان بسیاری دست به تحقیق و کسب اطلاعات دررابطه‌با این پدیده زده و آثار درخشانی را با محوریت کودکان کار تألیف نمایند. کتاب «پایان‌دادن به کار کودک در خیابان» اثر مجموعه‌ای از متفکران و نویسندگان ایرانی، از بهترین آثار به نگارش درآمده در این حوزه است. در این اثر تلاش شده است که نخست، با مرور تحقیقات و پژوهش‌های، تصویری از وضعیت حال حاضر کار کودکان در خیابان ترسیم شود؛ در مرتبه بعد، قوانین، سیاست‌ها و برنامه‌های دولتی دراین‌رابطه ارزیابی شده و پس از آن، تجارب سازمان‌های جامعه مدنی از طریق مصاحبه با مطلعان مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، تجربیات موثر در سایر کشورها، با تمرکز بر ملت‌های با شرایط مشابه، گردآوری و مطالعه شده؛ و در پایان، بر اساس تحلیل ذی‌نفعان، گفت‌وگو افراد آگاه و مرور برنامه‌های موفق خارجی، خطوط راهبردی برای پایان کار کودکان پیشنهاد شده است. مطالعه این کتاب به سبب مطالب دقیق و رویکردهای نظری نوین آن، می‌تواند برای تمامی فعالان این حوزه بسیار سودمند واقع شود.
کتاب پایان دادن به کار کودک در خیابان
افکار
