کتاب «تاریخ واژگون موسیقی» با زیرعنوان «آنچه نخبگان دوست ندارند از تاریخ موسیقی بدانید» اثر تد جویا کتابی دربارۀ تاریخ موسیقی اما با روایتی متفاوت است. این کتاب به گونه‌ای است که با بررسی تاریخ موسیقی نشان می‌دهد که چگونه طردشدگان اجتماعی و گروه‌های به حاشیه رانده شده در خط مقدم نوآوری موسیقی بوده‌اند. سبک نوشتاری کتاب جذاب و روان است و مفاهیم تخصصی موسیقی را با زبانی ساده برای خوانندگان شرح می دهد. مقدمۀ کتاب شامل تز جویا مبنی بر این است که تاریخ موسیقی را غالبا با برنده‌ها و جریان‌های اصلی روایت می‌شود. اما او در این کتاب قصد کرده است تا از تاریخ سرکش‌ها، شورشی‌ها و آغازکنندگان روایت کنند. فصل اول کتاب مربوط به موسیقی در دوران باستان است. در این بخش تمدن‌های بین النهرین، مصر و یونان مورد بررسی قرار گرفته‌اند. با ادامۀ کتاب در دورۀ قرون وسطی و رنسانس، جویا بررسی می‌کند که چگونه موسیقی همچنان ابزاری برای تغییرات اجتماعی است. او سهم تروبادورها، نوازندگان و دیگر نوازندگان دوره‌گردی را برجسته می‌کند که وضعیت موجود جامعه را نقد می‌کردند و فرم های جدید موسیقی را به میان مردم عامی می‌آوردند. بخش‌های بعدی درباب دوران باروک و کلاسیک است. در این بخش‌ها، جویا به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه آهنگسازانی مانند باخ، موتزارت و بتهوون مرزهای بیان موسیقی را جابجا کردند. او همچنین در مورد ظهور اپرا و نقش آن در بازتاب و شکل دادن به ارزش‌های اجتماعی بحث می‌کند. بخش بعدی کتاب تاریخ موسیقی در قرون نوزدهم و بیستم است. نویسنده توضیح می‌دهد که در این دوره بود که سبک های مختلف موسیقی از جاز و بلوز گرفته تا راک و هیپ هاپ ایجاد شدند. این در حالی است که این سبک ها از محله‌های فقیرنشین و گروه‌های به حاشیه رانده شدۀ اجتماعی برخاسته‌اند. در نهایت کتاب با بررسی موسیقی معاصر، از جمله تأثیر فناوری دیجیتال و اینترنت بر موسیقی به پایان می‌رسد. جویا بحث می‌کند که چگونه هنرمندان معاصر همچنان به نقد هنجارها با استفاده از موسیقی به عنوان بستری برای تفسیر اجتماعی ادامه می‌دهند.
کتاب تاریخ واژگون موسیقی
