نجمالدین کبری یکی از شخصیتهای اثرگذار و نواندیش در حوزه عرفان اسلامی است که در قلمرو بحث از هنر و زیبایی پای گذاشته و فراتر از آن گاه به عمق این مباحث راه جسته است. زیبایی از دیدگاه اندیشمندی چون شیخ نجمالدین نه تنها عینیت دارد، که از عینیترین حقیقتهای عالم هستی است و به همان اندازه که هستی هر موجود در این جهان وابسته به هستی خداوند است هر زیبایی و هر زیبا نیز جلوهای از زیبایی او شمرده میشود. این نوع نگرش زمینهساز الگویی وحدتنگر و همگرا به امر زیبایی در جهان هستی است. مقایسه و همسنجی میان اندیشه او و برخی از اندیشمندان مدرن با رویکردی فراتاریخی به سامان دادن یک گفت و گو بین اندیشمندان با در نوردیدن زمان میانجامد. در راستای بازگشت به زیبابینی و فراهم آوردن تمهیداتی برای دریافت زیباییها، بازخوانی اندیشهها و تأملات اندیشمندانی چون نجمالدین کبری نه از آن رو که تنها ادای سهمی از جانب فرهنگ ما به جهان زیباییشناسی باشد، بلکه از آن رو حایز اهمیت است که این اندیشمندان راه هایی را در نوردیده و به مسائلی پرداختهاند که مسائل همیشگی انسان و البته از مسائل بشر امروز است.
کتاب نظریه هنر و زیبایی شناسی