کتاب حکایت دولت و فرزانگی

هر کدام از ما، به طریق خودمان، و در کار خودمان می توانیم نابغه باشیم؛ حتی اگر جامعه ما را نابغه نداند. نبوغ یعنی به انجام رساندن آنچه از آن لذت می برید. این نبوغ راستین زندگی است.

زندگی، بسته به چهارچوب ذهنی ات، می تواند بر روی زمین، باغ گل سرخی یا جهنمی باشد. اغلب به گل سرخ بیندیش. هر بار که مشکلی روی می نماید، خودت را در دل گل سرخ گم کن. و به خاطر داشته باش که لازم نیست بار مشکلاتت را بر شانه حمل کنی.

این را خوب به خاطر نگاه دار: همه رویدادهای زندگی ات آینه ای است که اندیشه هایت را باز می تاباند. اگر به پذیرش این توهم گسترده که عوامل بیرونی زندگی ات را تعیین می کنند ادامه بدهی، ذهنت نخواهد توانست این اصل را دریابد. در واقع، هر چیز زندگی، مسأله ی گرایش است. زندگی دقیقا همان گونه است که تصویرش می کنی. هرچیز که برایت پیش می آید، محصول اندیشه های توست. پس اگر می خواهی زندگیت را عوض کنی، باید از عوض کردن اندیشه هایت آغاز کنی. بی تردید این را اندکی کهنه و مبتذل می انگاری. بسیاری از افراد «عقل گرا» لجوجانه این اصل را رد می کنند.