در سال ۱۹۴۴، مقالهای از یوهان فوک در اثری با عنوان «مقالاتی درباره زبان و ادبیات عرب، سامیشناسی و اسلامشناسی» چاپ شد. این مقاله که «مطالعات اسلامی در اروپا از قرن دوازدهم تا آغاز قرن نوزدهم» نام داشت، تلاشی بود برای ارائه دیدی کلی از اسلامشناسی و معرفی اسلامشناسانی که به مطالعه اسلام پرداختهاند. بعدها، این مقاله همراه با مقدمهای مفصل و بسط مطالعات اسلامشناسی او تا دوران معاصر، در قالب اثری مستقل منتشر شد. در این کتاب که پیش از انتشار «شرقشناسی» ادوارد سعید نگاشته شده، فوک با رویکردی زبانشناسانه، مطالعات تاریخ اسلامشناسی را آغاز و در ادامه، نقش عوامل سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را بررسی میکند. یوهان فوک به ویژه بر تأثیر وقایعی همچون نهضت اصلاح دینی، عصر روشنگری، انقلاب فرانسه و رخدادها و چهرههای قرن نوزدهم بر مطالعات تاریخشناسی متمرکز است.
درباره یوهان فوک
یوهان فوک (1894-1974) شرق شناس آلمانی بوده است. از سال 1913، فوک در دانشگاه مارتین لوتر و دانشگاه گوته به تحصیل در رشته فلسفه کلاسیک و سامی پرداخت. از سال 1919 تا 1921 او عضو حزب ملی خلق آلمان بود. وی در زبان عبری و مطالعات اسلامی تخصص داشت.