به نظر پالا آلمن، تئوریسین مارکسیست و معلم انقلابی، کلاس درس را باید تبدیل به فضایی آموزشی کرد که در آن نیروی یادگیری دانش‌آموختگان و دانش‌پژوهان رها شود تا بتوانند روابط قدرت را در تولید دانش و در نتیجه در این جهان بشناسند و درک کنند، بتوانند نقش خود را در تولید و بازتولید کلیه روابط اجتماعی در ساختار سرمایه‌داری ببینند، بتوانند درک کنند که جزئی از کل هستند و کلی از جزء روابط اجتماعی را تشکیل می‌دهند و از همه مهم‌تر، بتوانند به این ذهنیت برسند که این جهان را می‌توان تغییر داد و با تغییر مادی جهان، ذهنیت انسان و روابط انسانی می‌تواند تحولی بنیادین پیدا کند.
پالا آلمن وظیفه بزرگی بر دوش آموزش‌دهندگان می‌گذارد، به طوری که سنگینی این وظیفه می‌تواند ناامید کننده باشد. اما همیشه نوشته‌هایش را با «امید» به پایان می‌رساند، امید و اعتقاد به توانایی انسان به یادگیری، به خواست دنیایی فارغ از ستم و استثمار، به ذهنیت بلندپرواز انسان‌ها برای برچیدن روابط طبقاتی.
برگرفته از پیشگفتار دکتر شهرزاد مجاب
کتاب درباره مارکس
