الن سکولا عکاس و منتقد آمریکایی است که از دهه ی ۱۹۷۰ به این سو به شکل مستمر، هم در عکس ها و هم در نوشته هایش، سازوکار تولید معنای تصویر عکاسی را بررسی می کند. او عکاسی را دستگاهی فرهنگی و ایدئولوژیکی می بیند که در بستر نظام سرمایه داری صنعتی به وجود آمده و در متن تحولات همین نظام رشد و تغییر کرده است. به دیده ی وی، عکاسی همواره میان دو قطب گفتمان مستندنگارانه و هنرمندانه در نوسان است و معنای ناقص هر عکس خاص بنا به شکل این نوسان و با توجه به بستر تولید، توزیع و دریافت آن عکس تعین پیدا می کند. در این مسیر، او هم عکاسی مستند و ادعای آن در باب حقیقت نمایی را نقد می کند و هم عکاسی هنری و ادعای آن در باب خودبسند گی و استقلال معنایی را. آرای سکولا متأثر از اندیشه های فوکو، مارکس و برخی مفاهیم نشانه شناسی است. سکولا در دو مقاله ی «بازخوانی یک بایگانی: عکاسی در میانه ی کار و سرمایه» و «بایگانی و تن» از منظر جامعه شناسی تاریخی مفهوم و کارکرد اجتماعی و تاریخی یک مقوله ی بنیادین گفتمان عکاسی یعنی بایگانی را وارسی می کند. در مقاله ی نخست با اشاره به بایگانی عکس های یک عکاس تجاری، چارچوبی مفهومی برای بایگانی به دست می دهد، انواع بایگانی ها را هم در شکل مصداقی شان و هم در شیوه ی تکوین شان توضیح می دهد، و نقش بایگانی را در درک رابطه ی میان فرهنگ عکاسی و حیات اقتصادی روشن می کند. وی نقش عکاسی را در توزیع نامشهود دانش و قدرت در حوزه ی اجتماع و چگونگی نظم دهی به آگاهی دیداری ما، و نسبت معنای عکس با مقوله ی مالکیت را بر پایه ی سازوکار بایگانی می کاود. وی با وام گیری از زبان شناسی می گوید بایگانی نظام یا پارادایمی شمایلی است که «گزاره های» عکاسی بر پایه ی آن شکل می گیرند.
کتاب بایگانی و تن
