نئاندرتالها شکارچیانی زبردست و با تنوع زیاد در شکار خود بودهاند که در گروههای کوچک و پراکنده برای نزدیک به 360 هزار سال در پهنۀ جغرافیایی وسیعی از غربیترین نقطۀ اروپا تا سیبری زندگی کردند. آنها یخبندانهای مهیب و جانفرسای پلیئستوسن میانی/جدید را از سر گذراندند و چنان باطبیعت پیرامون خود هماهنگ شدند که توانستند در شرایطی به حیات ادامه دهند که حتی فکرکردن به آنبرای انسان امروزین با تمامی فناوریهایش دلهرهآور است. بیش از 150 سال خیره شدن به بقایای نئاندرتالها در مقیاسهای بسیار دقیق به این معنی است که ما بسیار زیاد دربارۀ آنها میدانیم، حتی گاهی با جزئیاتی حیرتانگیز. با ردیابی اینکه نئاندرتالها چگونه رشد کردند، توسعه یافتند و جهان را احساس کردند، متوجه شباهتهای قابل توجه آنها با خودمان میشویم. جایگاه نئاندرتالها در داستان دگرگشتی ما در پرتو علم ژنتیک، اکتشافات باستانشناسی و تجزیه و تحلیل دقیق مجموعههای موزههای قدیمی به طرز چشمگیری تغییر کرده است. اکنون مشخص شده که ما نئاندرتالها را به طور جدی دستکم گرفته بودیم؛ آنها از نظر فرهنگی، اجتماعی و فناوری بسیار بیشتر از آنچه پیشترمیپنداشتیم به ما شبیه بودند.