کتاب «جامعهی حکومتناپذیر: تبارشناسی لیبرالیسم اقتدارگرا» نوشته گرگوآر شامایو، تحلیل و بررسی جامعی در مورد ظهور لیبرالیسم اقتدارگرا در پاسخ به تحولات اجتماعی اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 است. کتاب با توضیح و شرح آشفتگیهای اواخر دهۀ 60 آغاز می شود، کارگران اعتصاب کردند، دانشجویان در محوطه دانشگاه ها تظاهرات کردند و اشکال مختلف انضباط اجتماعی در حال فروپاشی بود که همگی باعث گردیده بود جامعه تا حد زیادی غیرقابل کنترل شود. نویسنده سپس به بررسی مفهوم لیبرالیسم اقتدارگرا می پردازد که به عنوان پاسخی به بحران حکومت ناپذیری پدیدار شد. این نوع از لیبرالیسم با ادغام دو عنصر «دولت قوی» و «اقتصاد آزاد» به فرمول جدیدی برای جوامع سرمایه داری تبدیل شد. کنترل کارگران یکی از دلایل ظهور این نوع جدید از لیبرالیسم شد. نویسنده از فروپاشی نظم و انضباط در کارخانه ها و درنتیجه افزایش مدیریت منابع انسانی به عنوان راهی برای کنترل و انضباط کارگران بحث می کند. نویسنده همچنین به بررسی روشهای جدید حکومتی می پردازد که توسط نخبگان حاکم برای مقابله با تهدید حکومت ناپذیری ابداع شده است که شامل جنگ علیه اتحادیه های کارگری، برتری ارزش سهامداران و سقوط سیاست بود، راهکارهایی که صرفا دست دولت از اقتصاد را کوتاه نمی کرد (لیبرالیسم) بلکه شکل جدیدی از اقتدار حکومتی را ایجاد می کرد (اقتداگرایی). این کتاب همچنین به دیدگاه های اخلاقی لیبرالیسم اقتدارگرا، به ویژه دیدگاه هایی در مورد سودگرایی منفی و حقوق منفی می پردازد و تأثیر این دیدگاه ها بر سیاست این مکتب را مورد شرح قرار می دهد. در بخش های پایانی، نویسنده تأثیر ماندگار لیبرالیسم اقتدارگرا و ارتباط آن با جامعه معاصر را توضیح می دهد. نویسنده تاکید می کند که کارگران ناراضی و انقلاب مدیریتی بخشی از یک استراتژی عظیم برای حفظ کنترل در یک جامعۀ حکومت ناپذیر بودند و این استراتژی ها میراث ماندگاری بر حکومت و سیستم های اقتصادی مدرن، تا کنون، به جا گذاشته است.
درباره گرگوآر شامایو
گرگوار شامایو محققی در زمینه فلسفه در مرکز ملی تحقیقات علمی پاریس است.