تناقض خوشایند کتاب چگونگی تنها بودن این است که خواننده هرگز احساس انزوا نخواهد کرد... این مجموعه، ظرافت، تیزبینی و جسارت فرنزن بهعنوان یک مقالهنویس را برجسته میکند، با نوعی خودآگاهی فکری جذاب که به اندازهٔ آثار جوآن دیدیون تأثیرگذار است.
چرا تنها باشیم؟ برای لذت خواندن کتابهایی مانند این.
فرنزن با همان اشتیاقی که در داستاننویسی خود نشان میدهد، اثرات بیگانگیآور آمریکا در عصر پستمدرن را نقد میکند... او با دقتی تیز و برنده به حقیقت میرسد... این مقالات دلیلی عالی برای خاموش کردن تلویزیون و گذراندن یک شب تنها، غرق در تفکر هستند.
کتاب چگونگی تنها بودن حق طبیعی نویسنده رمان برای پرداختن به نقد اجتماعی را دوباره تأیید میکند. اقتدار انتقادی آرام و پرشور فرنزن نه از تخصص ویژهای در جرمشناسی، علوم اعصاب یا خدمات پستی، بلکه از این واقعیت ناشی میشود که او بهعنوان یک رماننویس، عمیقا نگران معماری پیچیده و آشفتهٔ خود است.
در این اثر، فصاحت، حساسیت، و درگیری عمیق شخصی وجود دارد که تنها با کلمات ممکن است و حتی در آن صورت نیز تنها زمانی که واهمهای از ادبیات بودن نداشته باشد. فرنزن را در میان قهرمانان زندهٔ این عرصه قرار دهید.