لودویگ یوزف یوهان ویتگنشتاین یک فیلسوف اتریشی بود که عمدتا در منطق، فلسفه ریاضیات، فلسفه ذهن، و فلسفه زبان مشارکت داشت. برخی او را بزرگترین فیلسوف قرن بیستم می دانند.
از سال 1929 تا 1947، ویتگنشتاین در دانشگاه کمبریج تدریس کرد. علیرغم موقعیت او، در طول زندگی او تنها یک کتاب از فلسفه او منتشر شد یعنی رساله منطقی-فلسفی، که همراه با ترجمه انگلیسی در سال 1922 به زبان لاتین منتشر شد.
هانس یوهان گلوک در کتاب «لودویگ ویتگنشتاین: رساله ی منطقی – فلسفی» به بررسی افکار و تنها اثر ارزشمند لودویگ ویتگنشتاین (رساله ی منطقی- فلسفی) فیلسوف نامدار اتریشی می پردازد. ویتگنشتاین در این رساله به بررسی رابطه ی اندیشه و زبان و رابطه ی اندیشه و واقعیت پرداخته و دو موضوع ذات بازنمایی یا قصدیت و ماهیت منطق و فلسفه را مورد بررسی قرار داده است.
کتاب لودویگ ویتگنشتاین: رساله ی منطقی - فلسفی
زندگی روزانه