این کتاب بخش اول مثنوی اسکندرنامه است و نظامی در اسکندرنامه زندگی اسکندر را با نظم به تصویر می کشد. در شرف نامه، اسکندر دست کمی از یک اسطوره ندارد؛ چرا که نظامی او را شخصیتی جنگاور، رشید و خردمند معرفی کرده و از او به عنوان یک فاتح بزرگ یاد کرده است. نظامی ضمن بیان این که گروهی اسکندر را کشورستان و آفاقگیر و گروهی دیگر حکیم و گروه سوم پیغمبر خوانده اند تصریح می کند که قصد دارد هر سه جنبه را در هم آمیزد و مشخص است که حاصل این ترکیب موجودی فوق تصور خواهد شد که کسی مثل “کیخسرو شاهنامه” هم به گرد پای او نرسد. نظامی در قالب شعر در بیان فتوحات، جنگاوری ها، رشادت ها و خردمندی اسکندر سنگ تمام گذاشته است. مثنوی اسکندرنامه جز اشعار غنایی دسته بندی می شود؛ ولی بعضی معتقدند نظامی در این اثر خود قصد رویارویی با شاهنامه ی فردوسی را داشته است. اشعار و معانی این کتاب توسط “حسن وحید دستگردی” تصحیح شده است.
کتاب شرف نامه
