کتاب آینه تال

«بی مردی» شاید اولین دلیل باشد که زن راوی رمان «آینه تال» بخواهد خودش را ثابت کند. بعد از سال ها مدیریت کترینگی کوچک که تنها جشن های جمع وجور تولد و نامزدی و گودبای پارتی را برگزار می کرده و با مشتری های بدحساب، پرتوقع و تازه به دوران رسیده سر و کله می زده، یک باره تصمیم می گیرد بپرد وسط یک چالش بزرگ. قرارداد برگزاری یک جشن بزرگ ششصدنفره را امضا می کند تا برای پسر یک کارخانه دار معروف عروسی ای شاهانه برپا کند... بی خبر از آخر و عاقبت این ریسک بزرگ، صابون همه دوندگی ها و هماهنگی های بی پایان با ظروفچی ها و خالتورها و آشپزها و آتش بازها را به تن می مالد. در عین حال می ایستد روبه روی مادر، ناپدری و بهرام خانی که می خواهد جوانی کند و پسربچه پنج ساله اش که حالا مرد کوچکی شده با انگشتی که نشانه می رود و متهم می کند... همه این ها زن راوی «آینه تال» را تا آن جا می برد که برای گرفتن حقش در خانه ای را با لگد بکوبد، چهارزانو وسط کوچه بست بنشیند و... در قسمتی از کتاب می خوانیم: تایلندی راست راستی تایلندی نیست، فقط چون از تایلند جنس می آورد، اسمش شده تایلندی؛ مثل نون خشکی که مسلما اسمش نون خشک نیست! قدیم ها یک ترکیه ای هم بود و قبل تر از آن یک قشمی، اما اب نادرخان با آن ها توی یک جوی نرفت...